120 m

30 m

30 m

   Około tysiąca podobnych do siebie sekcji mieszkalnych przylegało do siebie - ściana w ścianę. W żadnym obiekcie nie było okien i tradycyjnych drzwi. Dzięki takiej formie zabudowy "miasto" nie potrzebowało murów obronnych. 

  Nieograniczone ilości budulca – błota, które po wysuszeniu i uformowaniu służyło mieszkańcom jako cegła, stanowiło fundament tutejszego budownictwa.

  Ciasnota była olbrzymia, bo oprócz miejsc do spania były tu też palenisko, piec i magazyn - i to dla wielu osób. Przeciętna taka sekcja mieszkalna (jak na rysunkach) wynosiła ok. 25 m²

"W aksonometri możemy zobaczyć drabinę przez ktrórą wchodziło się do budynku. "

Hej! Nie zapomnij

zjechać na dół :)

Rozwiń menu

       Początek naszej opowieści o historii architektury powszechnej rozpoczniemy oczywiście od neolitu - okresu ludzkości przed wynalezieniem pisma. Już wtedy ludzie gromadzili się w potężne osady, a nie ma osady bez architektury...

Największą znaną nam neolityczną osadą było: 

Çatal Höyük - (znaczy: rozdwojone wzgórze)

neolityczne "miasto", które w swoich czasach nie miało sobie równych. Zostało założone ok. 7000 r p.n.e. i szacuje się że liczyło nawet do 10 tyś. mieszkańców! Obecne wykopaliska tej osady znajdują się na bliskim wschodzie.

Całość tego kompleksu budynków, była dość stłoczona - stąd też nie wyróżnia się w budowie "miasta" ulic.

"Cały ruch osady odbywał się po dachach budynków."

Kromlechy

(są to całe konstrukcje kuliste - najbardziej znanym przykładem jest Stonehenge - 1800-1500 r p.n.e )

Menhiry 

(nazywamy tak pionowo wkopane w ziemię słupy kamienne np. zespół menhirów w Carnac we Francji)

Dolmeny

(najprawdopodbniej pełniły rolę grobowców - najczęściej ostatni kamień był większy od pozostałych. Dolmeny często były stosowane w kurchanach)

Do architektury neolitycznej zaliczamy również konstrukcje megalitowe (związane z ustawianiem wielkich kamieni)

4000 - 2000r p.n.e.

Zaliczamy tu przede wszystkim:

   Przejdziemy teraz do wykopalisk w Khirohicie na Cyprze - wykopaliska odsłoniły najstarszy fragment osady. Znalezione zostały pozostałości brukowanych ulic, murów obronnych i domostw tolosowych:

"Okrągłe domy zrobione z gliny nakładanej na mokro wzniesionych z połączeniem kamieni - w tym przypadku kamieni rzecznych. Ogółem są to bardzo wczesne domy neolityczne."

     Dachy w kształcie niskich stożków formowane były z chrustu i gliny. W centrum dachu znajdował się otwór przez który wydobywał się dym z wewnętrznego paleniska. Czasami obok głównego tolosu znajdowały się pomieszczenia dodatkowe takie jak kuchnia czy warsztat.

Podobno w szczytowym okresie istnienia osady zamieszkiwało ją ok. 2000 osób.