Rozwiń menu

20 kwietnia 2022

 

 

To co z pewnością odróżnia budownictwo Egiptu od innych starożytnych bliskowschodnich cywilizacji jest przedkładanie kamienia nad cegłę. Co prawda glina była stosowana szeroko i gęsto, jednak w obiektach wyższej rangi zaczął królować kamień.


Pierwsze zastosowania kamienia zaczęto stosować w mastabach – czyli grobowcach, domach umarłych.


Mastaby na początku nie były specjalnie wyszukanymi konstrukcjami. Były to niewielkie obiekty na planie prostokąta. Ściany zewnętrzne często były pochylone do środka obiektu. Tego typu (jeszcze nie) „ostrosłupy” miały ścięte górę na płasko. 
 

 

#3 Mityczny Egipt – Okres starego państwa cz.I

 

Jedną z ważniejszych mastab, z pewnością będzie:


Mastaba królewska I dynastii w Nagadzie


Charakteryzuje się prostokątem na planie dwóch kwadratów, oraz tym, że… w przeciwieństwie do tego co mówiliśmy wcześniej – nie wiemy czy miała pochylone ściany. Z pewnością ściany były czymś pokryte – być może zewnętrzna warstwa tworzyła skos. Jednak ich trzon był pionowy. Trzon ścian zawierał ryzality (tj. wnęki w ścianie ). 


Wielokomorowa, zawierała pomieszczenia z różnym przeznaczeniem. Można by przypuszczać, że mastaby jako takie poza sala grobową, zawierały również sumę funkcji mieszkania pogrzebowego oraz obiektu monumentalnego w jednym.  


Tego typu grobowce były często grabione już w starożytności (co utrudnia naukowcom dokładne przypisanie właściciela).
 

 

 

Mimo stosunkowo prostej konstrukcji mastab, różniły się one w zależności od zamożności osób dla których powstawały. Im dłużej były stosowane tym dochodziły kolejne nowe rozwiązania. Pierwotnie np. sale grobowe znajdowały się na tym poziomie co wejście, później coraz bardziej były pogłębiane, aż w końcu sale grobowe znajdowały się pod ziemią (często kute w skale) i były trudno dostępne. Dlaczego?


„Skoro nie możesz ukryć przez złodziejami miejsca lokalizacji pochówku zamożnej osoby, to trzeba zrobić z niego obiekt widoczny, ale ciężki do sforsowania bez zwracania na siebie uwagi.”


Mastaby z powodzeniem były stosowane w okresie Starego i Średniego Państwa. Na początku zarezerwowane były tylko dla władców. W momencie powstawania piramid, mastaby zaczęły być używane przez dostojników i zamożnych. W okresie Nowego Państwa już ich się nie spotykało.